دیابت یک بیماری مزمن پزشکی است که با سطح بالای قند خون مشخص می شود. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند عواقب جدی داشته باشد و در بسیاری از کشورهای جهان عامل اصلی مرگ و میر است. دو نوع اصلی دیابت وجود دارد که عبارتند از دیابت نوع 1 و دیابت نوع 2.

دیابت نوع 1 یک اختلال خود ایمنی است که باعث می شود بدن انسولین تولید نکند. این شایع ترین شکل دیابت است و اغلب در سنین پایین تشخیص داده می شود. علائم دیابت نوع 1 شامل افزایش تکرر ادرار، تشنگی شدید، عفونت های مکرر و خستگی است. توجه به این نکته ضروری است که این علائم می تواند در دیابت نوع 2 نیز وجود داشته باشد که شایع ترین نوع دیابت است و در اثر عوامل سبک زندگی مانند چاقی و کمبود فعالیت بدنی ایجاد می شود.
علائم اولیه دیابت نوع 1 اغلب خفیف و غیرقابل توجه است، اما با گذشت زمان، این وضعیت می تواند شدیدتر شود و عوارض جدی ایجاد کند. برای افرادی که سابقه خانوادگی دیابت دارند یا بالای 40 سال سن دارند، غربالگری منظم برای دیابت نوع 1 ضروری است.
دیابت نوع 2 ناشی از عوامل سبک زندگی مانند چاقی، عدم فعالیت بدنی و سابقه بیماری است. همچنین به دلیل مقاومت به انسولین ایجاد می شود، به این معنی که سلول های بدن به انسولین پاسخ نمی دهند. علائم دیابت نوع 2 اغلب شبیه به دیابت نوع 1 است، اما اغلب در مراحل بعدی زندگی تشخیص داده می شود. عوارض حاد دیابت نوع 2 شامل حمله قلبی، سکته مغزی و نارسایی کلیه است.
همچنین عوارض مزمن دیابت مانند آسیب عصبی، رتینوپاتی و نارسایی کلیه وجود دارد که در صورت عدم درمان می تواند باعث مشکلات جدی درازمدت سلامتی شود. این عوارض اغلب در مراحل بعدی بیماری تشخیص داده می شوند و می توانند توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی درمان شوند.
دیابت نوع 2 را می توان از طریق آزمایش خون که سطح گلوکز در خون شما را اندازه گیری می کند، تشخیص داد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و ممکن است خون شما را برای سایر نشانگرهای دیابت، مانند سطح قند خون شما در ساعات مختلف روز آزمایش کند.
چندین عامل خطر برای ابتلا به دیابت نوع 2 وجود دارد، از جمله اضافه وزن یا چاقی، سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری و غیر فعال بودن. عوامل دیگری که می توانند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهند عبارتند از استرس، سیگار کشیدن و سابقه فشار خون بالا.
برای کاهش خطر عوارض ناشی از دیابت نوع 2، حفظ وزن مناسب، فعالیت بدنی منظم و همکاری با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای مدیریت این بیماری مهم است. این ممکن است شامل دارو، تغییرات رژیم غذایی، و اصلاح شیوه زندگی روزانه شما باشد. همچنین مهم است که معاینات منظم را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود انجام دهید تا سطح قند خون خود را کنترل کرده و از هرگونه عارضه جلوگیری کنید.
در نتیجه، دیابت یک وضعیت پزشکی مزمن جدی است که در صورت عدم درمان می تواند عوارض جدی ایجاد کند. مهم است که علائم و عوامل خطر مرتبط با این بیماری را درک کنید و در صورت داشتن آنها از متخصص کمک بگیرید. با حفظ وزن مناسب، انجام فعالیت بدنی منظم و کار با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی، می توانید خطر عوارض را کاهش دهید و از مشکلات جدی سلامتی جلوگیری کنید.
 
 
 
انواع مختلفی از دیابت وجود دارد، از جمله:
1. دیابت نوع 1: این یک اختلال خود ایمنی است که باعث می شود بدن انسولین تولید نکند. این شایع ترین شکل دیابت است و اغلب در سنین پایین تشخیص داده می شود.
2. دیابت نوع 2: این امر ناشی از عوامل سبک زندگی مانند چاقی و عدم فعالیت بدنی است. همچنین به دلیل مقاومت به انسولین ایجاد می شود، به این معنی که سلول های بدن به انسولین پاسخ نمی دهند.
3. دیابت بارداری: این دیابت نوع 2 است که در دوران بارداری ایجاد می شود. این در اثر تغییرات هورمونی ایجاد می شود و در هر مرحله از بارداری قابل تشخیص است.
4. دیابت ملیتوس وابسته به انسولین (IDDM): این نوع دیابت نوع 1 است که نیاز به درمان با انسولین دارد.
5. (NIDDM): این یک نوع دیابت نوع 2 است که نیازی به درمان با انسولین ندارد.
6. این دیابت نوع 1 است که کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار می دهد.
7. دیابت بزرگسالی: این نوع دیابت نوع 2 است که در بزرگسالان ایجاد می شود.
8. این یک نوع دیابت نوع 2 است که در افرادی ایجاد می شود که قبلاً به یک نوع دیابت تشخیص داده شده است.
دیابت را می توان از طریق آزمایش خون که سطح گلوکز در خون شما را اندازه گیری می کند، تشخیص داد. ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما همچنین یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و ممکن است خون شما را برای سایر نشانگرهای دیابت، مانند سطح قند خون شما در ساعات مختلف روز آزمایش کند.
چندین عارضه حاد دیابت وجود دارد که عوارضی هستند که به سرعت رخ می دهند و در صورت عدم درمان می توانند تهدید کننده زندگی باشند. این شامل:
1. حمله قلبی: این اتفاق زمانی رخ می دهد که جریان خون به قلب مسدود شود که می تواند باعث درد شدید قفسه سینه، تنگی نفس و سرگیجه شود.
2. سکته مغزی: این اتفاق زمانی رخ می دهد که جریان خون به مغز مسدود می شود که می تواند باعث بی حسی، ضعف و مشکل در صحبت شود.
3. نارسایی کلیه: این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که کلیه‌ها قادر به فیلتر کردن مواد زائد از خون نیستند، که می‌تواند باعث تجمع مایع در کلیه‌ها شود و منجر به آسیب کلیه شود.
4. درمان اورژانسی برای هیپرگلیسمی (قند خون بسیار بالا): این درمان با انسولین یا سایر داروها برای کاهش سریع سطح قند خون درمان می شود.
5. درمان اورژانسی برای هیپوگلیسمی (قند خون پایین): این درمان با انسولین یا سایر داروها برای افزایش سریع سطح قند خون درمان می شود (زندگی سبز).
عوارض مزمن دیابت عبارتند از:
1. آسیب عصبی: این آسیب زمانی اتفاق می افتد که اعصاب آسیب دیده و می تواند باعث ضعف، بی حسی و گزگز شود.
2. رتینوپاتی: این اتفاق زمانی رخ می دهد که رگ های خونی در شبکیه ضخیم می شوند و می توانند باعث کوری شوند.
3. آسیب کلیه: این اتفاق زمانی رخ می دهد که کلیه ها آسیب ببینند و باعث کاهش تولید ادرار شود.
4. تغییرپذیری قند خون: این زمانی اتفاق می‌افتد که سطح قند خون به‌طور قابل‌توجهی نوسان می‌کند و می‌تواند باعث شود سطح قند خون بدن از سطح سالم بالاتر برود.
5. التهاب: این زمانی اتفاق می افتد که بدن به سلول های خود بدن حمله می کند، که می تواند باعث یک بیماری التهابی مزمن شود.
برای کاهش عوارض دیابت، حفظ وزن سالم، فعالیت بدنی منظم و همکاری با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای مدیریت این بیماری مهم است. این ممکن است شامل دارو، تغییرات رژیم غذایی، و اصلاح شیوه زندگی روزانه شما باشد. همچنین مهم است که معاینات منظم را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود انجام دهید تا سطح قند خون خود را کنترل کرده و از هرگونه عارضه جلوگیری کنید.