نوروپاتی دیابتی، یک بیماری پیچیده و ناتوان کننده، یک عارضه شایع در میان افراد مبتلا به دیابت است. هدف این مقاله ارائه یک مرور کلی از نوروپاتی دیابتی در پاها، شامل علل، علائم، تشخیص و راهبردهای مدیریتی آن است. علاوه بر این، ما پیامدهای بالقوه طولانی مدت نوروپاتی دیابتی درمان نشده و اهمیت اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن پیشرفت آن را بررسی خواهیم کرد.

 

علل و عوامل خطر نوروپاتی دیابتی

 

نوروپاتی دیابتی، یک وضعیت آسیب مزمن عصبی، به دلیل عوارض طولانی مدت دیابت ایجاد می شود. این بیماری از ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و متابولیک ناشی می شود که منجر به هیپرگلیسمی پایدار (قند خون بالا) و اثرات مضر آن بر رشته های عصبی می شود.

 

1. استعداد ژنتیکی: برخی عوامل ژنتیکی، مانند عوامل موثر بر ژن مرتبط با نوروپاتی محیطی (PNPA)، فرد را مستعد نوروپاتی دیابتی می کند.

 

2. قند خون بالا: افزایش مزمن سطح قند خون، همانطور که در دیابت مشاهده می شود، به طور قابل توجهی خطر ابتلا به نوروپاتی دیابتی را افزایش می دهد.

 

3. سن: هر چه فرد مسن تر شود، احتمال ابتلای او به نوروپاتی دیابتی بیشتر می شود.

 

4. طول مدت دیابت: مدت طولانی تر دیابت، خطر ابتلا به نوروپاتی دیابتی را افزایش می دهد.

 

5. کنترل ضعیف قند خون: سطح قند خون ضعیف کنترل شده به طور قابل توجهی به ایجاد و پیشرفت نوروپاتی دیابتی کمک می کند.

 

6. فشار خون بالا: فشار خون بالا فشار مضاعفی بر اعصاب وارد می کند و احتمال ابتلا به نوروپاتی دیابتی را تشدید می کند.

 

7. کلسترول و تری گلیسیرید بالا: افزایش سطح کلسترول و تری گلیسیرید در خون خطر ابتلا به نوروپاتی دیابتی را افزایش می دهد.

 

8. سیگار و مصرف الکل: سیگار کشیدن و مصرف زیاد الکل می تواند علائم نوروپاتی دیابتی را بدتر کند.

 

9. چاقی و شاخص توده بدنی (BMI): چاقی و BMI بالا به ایجاد و پیشرفت نوروپاتی دیابتی کمک می کند.

 

10. عوارض مرتبط با دیابت: نوروپاتی دیابتی اغلب با سایر عوارض طولانی مدت دیابت، مانند رتینوپاتی (آسیب به رگ های خونی در شبکیه چشم)، نفروپاتی (آسیب به کلیه ها) و بیماری عروق محیطی (تنگ شدن یا انسداد آن) همراه است. رگ های خونی در اندام ها).

 

علائم نوروپاتی دیابتی در پا

 

نوروپاتی دیابتی در درجه اول بر اعصاب حسی پا تأثیر می گذارد و علائمی مانند موارد زیر را ایجاد می کند:

 

1. احساس بی حسی و سوزن سوزن شدن: فرد ممکن است احساس گزگز، سوزش یا احساس سوزن سوزن شدن در پاهای خود را تجربه کند. این احساسات اغلب در کف پا، انگشتان پا و توپی پا رخ می دهد.

 

2. درد: شخص ممکن است دردی مبهم، دردناک یا کوبنده در پاهای خود احساس کند. درد می تواند مداوم یا متناوب باشد.

 

3. حساسیت به لمس: شخص ممکن است احساس حساسیت یا ناراحتی در پاهای خود داشته باشد، به خصوص زمانی که فشار وارد می شود.

 

۴-احساسات غیرمعمول: ممکن است فرد احساسات غیرمعمولی را تجربه کند، مانند احساس گره خوردن در گزنه، راه رفتن روی ماسه داغ یا پا گذاشتن روی یک تکه لگو.

 

5. کاهش رفلکس: نوروپاتی دیابتی نیز می تواند بر رفلکس ها تأثیر بگذارد و فرد را مستعد آسیب دیدگی و زمین خوردن کند.

 

6. از دست دادن وزن بدن: افراد مبتلا به نوروپاتی دیابتی به دلیل کاهش اشتها یا مشکل در پردازش غذا، احتمال کاهش وزن بیشتری دارند.

 

7. تاری دید: نوروپاتی دیابتی می تواند منجر به مشکلات بینایی از جمله تاری، خشکی و حساسیت به نور شود.

 

8. عفونت ها و زخم ها: کاهش احساس در پاها می تواند فرد را مستعد ابتلا به عفونت ها و زخم ها کند.

 

9. پای شارکوت: عارضه شدید نوروپاتی دیابتی، پای شارکوت زمانی رخ می دهد که پا به دلیل آسیب مداوم تغییر شکل می دهد و در برخی موارد منجر به قطع عضو می شود.

 

تشخیص و آزمایش نوروپاتی دیابتی در پا

 

تشخیص نوروپاتی دیابتی معمولاً شامل ترکیبی از معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و آزمایش‌های تشخیصی خاص است. در اینجا یک طرح کلی از رایج ترین روش های تشخیصی آورده شده است:

 

1. معاینه نوروپاتی محیطی: یک متخصص مراقبت های بهداشتی با استفاده از یک چنگال تنظیم و بررسی رفلکس ها، تون عضلانی و سایر یافته های فیزیکی، احساس لمس، دما و درد فرد را ارزیابی می کند.

 

2. تست حسی: متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است از تست های حسی برای تعیین توانایی فرد در درک احساسات، مانند لرزش، فشار و دما استفاده کند.

 

3. تست رفلکس: متخصص مراقبت های بهداشتی ممکن است رفلکس ها را با استفاده از چکش رفلکس ارزیابی کند تا مشخص کند که آیا رفلکس های فرد طبیعی است یا غیر طبیعی.

 

4. مطالعات هدایت عصبی (NCS): این آزمایش شامل اندازه گیری فعالیت الکتریکی اعصاب و عضلات با استفاده از الکترودهایی است که روی پوست قرار می گیرند.

 

5. الکترومیوگرافی (EMG): این آزمایش شامل قرار دادن الکترودها بر روی پوست روی اعصاب آسیب‌دیده برای ارزیابی فعالیت الکتریکی و پاسخ عضلانی آنها است.

 

6. آزمایش خون: متخصص مراقبت های بهداشتی

 

منبع مطلب مجله پزشکی سلامتی زندگی سبز می باشد.